Leptine signaleert verzadiging
Leptine is een hormoon dat aan de hersenen doorgeeft wanneer we genoeg hebben gegeten.
Wanneer we eten, wordt door het vetweefsel leptine aangemaakt. De leptine gaat via het bloed naar de hersenen. De hersenen zien de extra hoeveelheid leptine als boodschap. Dit leidt tot een verzadigingsgevoel.
Verzadigingsgevoel ook ná het eten belangrijk
Het is belangrijk dat we na het eten een goed verzadigingsgevoel hebben. Het is nóg belangrijker dat we dat verzadigingsgevoel een tijd vast weten te houden, zodat we na een uurtje niet direct weer aan het eten zijn. Leptine werkt daaraan mee, want net als insuline zorgt leptine voor een remmend effect op de voedselinname.
Te veel eten maakt dik
Wanneer we structureel meer eten dan we nodig hebben, worden we langzamerhand dikker. Dit gaat vaak ongemerkt. Het is voor menigeen daarom ook behoorlijk moeilijk om een goede balans te vinden tussen het behouden van een goed gewicht en het kiezen van belangrijke voeding
Leptine is een boodschapper
Leptine is belangrijk, want het vertelt ons hoe het zit met de vetvoorraden. Niet alleen bij het eten treedt er een verzadigingsgevoel op maar ook wanneer onze voorraden op orde zijn. Tevens stimuleert leptine de verbranding van vetten in ons lichaam.
Leptine is dus net als alle andere hormonen een boodschap brenger.
Meer lichaamsvet betekent meer leptine
Wanneer iemand meer lichaamsvet heeft, geeft het lichaam meer leptine af in het bloed. Het gaat hier om een feedback-systeem dat op deze manier reguleert dat we niet te veel en niet te weinig eten.
Deze feedbacksystemen zorgen voor een juist evenwicht in het lichaam.
Bij leptineresistentie komt de boodschap niet aan
Bij mensen met overgewicht werkt de signalering door leptine niet goed meer. Het is net alsof de hersenen doof zijn geworden voor leptine. Leptine brengt wel de boodschap dat er genoeg gegeten is, maar de boodschap wordt niet in ontvangst genomen. Mensen blijven dus dooreten.
De hersenen denken dat er tekorten zijn
De hersenen denken dat er een vettekort is en daardoor te weinig energie voor de lange termijn. Ze denken dus dat er een verminderde kans van overleven is en willen dat veranderen. Daarom zorgen de hersenen dus voor een steeds toenemende eetlust, een verminderd verzadigingsgevoel en een verhoging van de smaaksensatie. We krijgen steeds meer zin in zaken als fastfood, suikerbronnen en zoete dranken.
Leptineresistentie leidt tot overgewicht
Mensen met overgewicht zouden in theorie minder honger moeten hebben, omdat ze genoeg voorraad hebben. Het leptine zou ze moeten beschermen tegen te veel inname van voedsel. Door de leptineresistentie werkt dit mechanisme niet goed meer en slaan mensen vet op, op de buik en rondom organen. Vervolgens zijn ze meer vatbaar voor hart- en vaatziekten en diabetes. Het mechanisme is vervuild, waardoor er leptineresistentie ontstaat
Leptineresistentie is voeding gerelateerd
Al met al is leptineresistentie weer een voeding gerelateerd probleem, veroorzaakt door bewerkte voeding zoals frisdranken, milkshakes, snacks, koekjes etc. Dit zijn allemaal producten vol met NoCx (No Communication Xenobiotica = voeding die niet communiceert in het lichaam. Daarover later meer)
Zowel bij insuline- als leptineresistentie is er een mineralentekort van voornamelijk zink, magnesium en chroom. Deze mineralen zitten niet in bewerkte voeding en zonder deze mineralen worden de werkingsmechanismen van de hormonen insuline en leptine verstoord.
Fructose kan leiden tot leptineresistentie
Een van de belangrijkste veroorzakers van leptineresistentie is fructose. Fructose is een suiker dat voorkomt in fruit en mais. We vinden fructose lekker. De industrie heeft hier geweldig op ingespeeld en fructose wordt daarom verwerkt in heel veel producten om ze zoeter te maken. Tegenwoordig wordt veel fructose gehaald uit mais. Mais is goedkoop, dus is deze fructose ook goedkoop en aantrekkelijk voor de industrie.
Fructose maakt regelsystemen in de war en blokkeert communicatie
De grote hoeveelheden fructose die gebruikt worden in onze voeding en die we vaak ook ongemerkt binnen krijgen, zijn zeer schadelijk voor ons lichaam.
Het lichaam weet er geen raad mee, zodat het feedbackmechanisme, leptine en ook enzymen worden ontregeld. Daar komt ook nog bij dat je door fructose meer trek krijgt.
De kleine hoeveelheden fructose die we in het fruit vinden leveren geen probleem op, wanneer we niet meer dan twee à drie stuks fruit per dag nemen.
Leptineresistentie leidt uiteindelijk tot vraatzucht
Bij leptineresistentie denk je continu aan eten. De goede werking van de leptine is verstoord en het bijbehorende mechanisme werkt niet meer. Ongemerkt gaat eten een steeds grotere rol spelen in je leven en kan het je leven gaan beheersen.
Leptine- en insulineresistentie gaan vaak hand in hand
Mensen met leptineresistentie hebben vaak ook insulineresistentie. Oorzaken en gevolgen van beide gezondheidsproblemen liggen dicht bij elkaar en vullen elkaar vaak aan.
Als je het begrijpt, dan kun je er wat aan doen
Leptineresistentie is een communicatieprobleem dat we met de juiste voeding kunnen helpen voorkomen, verbeteren of zelfs verhelpen.
(bron: “Met verstand gezond”)